توسعه دهنده نرم افزار اوران ، ورود

چرا کمدی همه چیز را بهتر می کند؟

  • چرا کمدی همه چیز را بهتر می کند؟
  • نظرات

چرا کمدی همه چیز را بهتر می کند؟

منبع : movieoutline.com

مترجم : توسعه دهنده نرم افزار اِوِران

سرآشپزها همیشه می گویند ، چاشنی ها هر دست پختی را خوشمزه تر می کنند . کمدی هم همینطور است . مانند یک چاشنی عمل می کند . حتی تاریک ترین و غم انگیزترین درام ها نیز به لحظات آرامش بخش و گاهی خنده دار نیاز دارند ، آنهم به صورت دوره ای و تکرار شونده . به این لحظات اصطلاحاً استراحت کمیک می گویند .

تراژدی های کلاسیک یونانی همیشه دارای مزاح هایی در بطن شان هستند . در درام های دوره الیزابت نیز همیشه یک دلقک به ظاهر احمق درباری حضور دارد .

نمایشنامه ” مرگ فروشنده ” اثر آرتور میلر اصلا یک اثر تفریحی و خنده آور نیست اما با اینکه یکی از بزرگترین تراژدی های آمریکایی است ، لحظات مفرحی هم دارد .

اگر به تاریک ترین و افسرده ترین فیلمهایی که تا به حال دیده اید بیاندیشید اکثرا لحظاتی از حس شوخ طبعی و طنز در آن فیلمها وجود دارد . کاراکتر ممکن است چیزی بگوید یا کاری انجام دهد که برای لحظاتی اگر چه کوتاه خنده ، یا یک لبخند و یا حداقل یک تکان دادن سر به نشانه تایید و خوش آمد مخاطب را در بر داشته باشد .

اکثر فیلمنامه های کمدی که تا به حال خوانده ام به اندازه کافی طناز نبوده اند و بعضی اصلا و ابدا نشانی از طنز نداشته اند . شخصیت های کاغذی سطحی معمولا دیالوگ های به ظاهر خنده داری بر زبان می آورند که بسیار احمقانه ، مبتذل ، سطحی و سهل می نماید . ( چیزی نه چندان پیشرفته تر از یک جوک بی ادبی ) . بنابراین این دست کاراکترها در هر موقعیتی باورناپذیرند . چند بار تا کنون پیش آمده که فیلمی دیده باشید و احساس کرده باشید که فیلمساز شما را احمق فرض کرده ؟ ( در ایران تقریبا 90 درصد فیلمنامه ها ! ) ( هر چند این حقیقت تلخ را نیز باید در نظر گرفت که در ایران امروز متاسفانه مخاطب و به خصوص نسل جدید ، روز به روز سطحی تر می شوند و شاید رویکرد فیلمنامه نویسان به این سمت به همین دلیل باشد و دلیل خطرناک تر اینکه شایدخود فیلمنامه نویس نیز دارای عقایدی سطحی باشد . )

بعضی بر این باورند که کمدی کمدیست و نباید منطق خاصی بر آن حکمفرما بوده یا تمام موقعیت ها بر مبنای واقعیت شکل پذیرند . شاید برای تله تئاترهای کمیک این مورد جوابگو باشد اما برای کمدی های فاخر مخصوصا کمدی های رمانتیک اساس برای تاثیرگذاری شباهت با زندگی روزمره انسان ها و داشتن قالب منطقی تر و قابل درک تر می باشد .

اکثر کمدی های دهه اخیر در خصوص فرضیه داستان و جوک هایی است که در مورد آن فرضیه نوشته می شود به جای آنکه هدفی برای قهرمان تعریف شده و او برای دست یابی به هدف دچار موقعیت های کمیک شود . (کمدی موقعیت) کما اینکه در کمدی موقعیت دیالوگ ها و جوک ها به تناسب پیشرفت قهرمان در روند داستان و متناسب با موقعیت خلق خواهند شد .

[layerslider id=”34″]

سوالی که فیلمنامه نویسان طنز باید در اینجا به آن پاسخ دهند این است : منبع شوخ طبعی فیلمنامه من کجاست ؟ ایده های طنز را از کجا گیر بیاورم ؟ بطوری که در اولویت دوم ، مخاطب با دیدن و شنیدن آن بخندد . و در اولویت اول ، تهیه کننده که قرار است متن من را به تصویر تبدیل کند بخندد و یا حداقل خوشش بیاید .

دو راه وجود دارد :

  • در زندگی شخصی خودت دقیق شو و به مواد خامی که از رفتار دوستانت ، خانواده ات ، همکارانت ، دوست دختران و دوست پسرانت ، همسرت و بچه هایت سر می زند دقت کن . رفتار احمقانه ای که از دوست دخترت سر می زند می تواند منشا یک موقعیت طنز بکر و ناب باشد ! دقت کن می بینی !
  • فراتر از زندگی شخصی خودت را کاوش کن . و در تخیلاتت خودت را به جای شخصیت های معروف سیاسی بگذار ، بازیگران و ورزشکاران معروف ، نویسندگان شهیر ، قاتلان اسمی و …

طنز به معنی رفتارهای متضاد است . بنابراین فکر کن مثلا آشتون کاچر در رختخواب یک عکس سلفی از خود می گیرد و  سهوا چهره آرایش نکرده و تن لخت دمی مور نیز از زیر پتو در اینستاگرام و در نتیجه در کل جهان پخش می شود . حال از تخیلت برای شرایطی که بعدا بین آن دو پیش می آید استفاده کن .

با خود فکر کنید که دوست عبوستان می تواند چه کارهایی در حمام بکند . رئیستان را در موقعیت های کمدی تصور کنید و واکنش های او را حدس بزنید . همه و همه ایده هایی خلاقانه و بکر را در اختیارتان قرار خواهد داد . چون تقریبا واکنش آنها را می توانید حدس بزنید اما یقینا احتمال اینکه بتوانید آن ها را در آن موقعیت ها ببینید وجود ندارد . با اینحال به عنوان یک فیلمنامه نویس شما سلاحی دارید که دیگران ندارند و آن قدرت تخیل بی حد و حصر شماست .

این را بدانید که نوشتن دیالوگ های طنز کار بسیار طاقت فرسایی است . ممکن است یک دیالوگ یا موقعیت کمدی در نگاه اول برای شخص شما خنده دار باشد اما در بازبینی شاید حالتان از لوسی و بی نمکی آن بهم بخورد . بنابراین باید آنگونه قوی باشد که پس از چند بار بازنویسی برای همیشه جذاب و صیقل خورده آمادگی پذیرش از سوی عموم مخاطبین را داشته باشد .

همواره در هر ژانری بهتر است لحظاتی را هر چند کوتاه به مخاطب خود استراحت دهید . یک لبخند ، یک نفس راحت یک آسودگی هر چند موقت . مخاطب را زده نکنید .

 پس حتی اگر یک درام نویس خسته و غمگین ! هستید قراموش نکنید که تنوع جزئی از حرفه شماست ، حتی اگر عبوس ترین نویسنده جهان باشید !

ادامه مطلب (کلیک کنید)

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

2 × 5 =

Next

مقالات مرتبط