قانون شماره 8: خلق کاراکترهای تاثیرگذار

چه رابطه ای میان کاراکتر و دیالوگ قوی وجود دارد؟ همانطور که قبلا ذکر کردیم، کاراکتر پیش نیاز دیالوگ قوی می‌باشد. فرض کنید شما ذاتاً دیالوگ نویس قهاری هستید. و مثلا برای یک فیلمنامه، دیالوگهای بسیار زیبایی نوشته اید. و از این بابت بسیار خوشحال هستید. اما یک مشکل وجود دارد…. مخاطب اصلا اهمیتی به آنها نمی‌دهد.

چرا؟ مخاطب اهمیتی به دیالوگ‌های زیبای شما نمی‌دهد، چون به کاراکترهایتان اهمیت نمی‌دهد. کاراکترهای شما کنجکاوی یا همذات پنداری ما را تحریک نمی‌کنند. باید بدانید وقتی یک کاراکتر در داستان، اهمیتی برای مخاطب نداشته باشد، مانند یک شخصیت لال و یا مرده در نظر گرفته می‌شود.

قرار نیست که حتما مخاطب عاشق کاراکترتان شود. او ممکن است از کاراکتر شما متنفر شود و یا شیفته قدرتش باشد و یا خصوصیتی خاص او را درگیر کاراکتر کند. هر چه که هست، او باید به کاراکتر اهمیت دهد.

به عنوان مثال،‌هانیبال لکتر، قاتل سریالی تحصیل کرده ای را در نظر بگیرید که قربانیانش را می‌خورد. او ضدقهرمان فیلمنامه سکوت بره‌ها از تد تالی است. او کسی نیست که عاشقش شوید. اما کاراکتری مسحورکننده دارد. بنابراین وقتی می‌گوید:

دکتر لکتر: یه بار یه مامور آمار می‌خواست منو آمارگیری کنه… من کبدش رو با باقالا و شراب قرمز خوردم.

ما ناخودآگاه مسحور او می‌شویم و هیبت ‌ترسناک کاراکتر را در می‌یابیم.

ادامه مطلب …