- آیا شخصیت \"خوب\" داستان می تواند سابتکست داشته باشد؟
- نظرات
آیا شخصیت “خوب” داستان می تواند سابتکست داشته باشد؟
یک کاراکتر صرفا خوب را در نظر بگیرید. یک به اصطلاح “بچه مثبت”. کسی که تمام کارهای او در حد کمال است. ایرادی در او وجود ندارد. او خوبی مطلق است. هم ذاتا پاک و منزه است و تمام تصمیماتی که می گیرد نیز در موقعیتهای مختلف، بدون خطاست. متن (کانتکست) او خوب است. یعنی رویه ظاهری او خوب است و همچنین زیرمتن (سابتکست) او نیز خوب است. یعنی هیچ نقطه ضعف درونی نیز ندارد.
در دنیای واقعی، ملاقات و برخورد با چنین انسان متعالی محتمل نیست اما آیا شما چنین کاراکتری بی عیب را در داستان می پسندید؟
این کاراکترها که اتفاقا نویسنده های روتیننویس از آنها به کرات استفاده می کنند، برای مخاطب معمولا بی مزه ، سطحی و کسل کننده ظاهر می شوند. چون با واقعیت انسان همخوانی ندارند.
توقع ما از یک کاراکتر خوب (nice guy) ، چیست ؟ اگر بخواهیم علاوه بر اینکه این کاراکتر مورد علاقه مخاطب باشد یعنی مخاطب او را از نظر اخلاقی و عرف انسانی خوب تلقی کند اما
در عین حال کاراکتری جذاب و دوست داشتنی باشد، یعنی چیزی فراتر از فقط یک کاراکتر خوب،
باید چه کنیم ؟
طبیعتاً باید او را یکی از خودمان فرض کنیم. یک انسان خوب با نقاط ضعف خاص خودش. اما نقاط ضعف همه ما، کی و کجا نمایان می شود؟
اینجاست که بحث سابتکست به میان می آید :
سابتکست (زیرمتن) همان لایه زیرین کوه یخ است. اگر آن چیزی که در ظاهر کوه یخ می بینید ، کانتکست کاراکتر شماست، سابتکست، لایه زیرین کوه یخ است.
اما یک کاراکتر خوب، چه زیرمتنی می تواند داشته باشد؟
واقعیت اینست که سابتکست هیچ ربطی به خوب یا بد بودن یک کاراکتر ندارد.
تقریبا در اکثر داستان ها ، ما با کاراکترهای خوب سر و کار داریم.
معمولا قهرمان ها هم آدمهای خوبی هستند.
اما زیرمتن یا سابتکست در خصوص …
ادامه مطلب در اپلیکیشن رایگان “کارگاه فیلمنامه نویسی” : لینک کافه بازار