نکته مهم : یک ژانر باید به عنوان ژانر اصلی انتخاب شود.

فیلمنامه نویسان هوشمند که در خصوص بازاریابی صنعت سینما مطالعه کافی داشته اند می‌دانند که تکنیک اصلی فروش فیلمنامه ترکیب ژانرها می‌باشد. اما گاهی این ترکیب باعث به هم ریختگی ساختار کلی می‌شود. در صورتی که هنر در آن است تا با ترکیب چند ژانر، کلیه این ترکیب، واحد و یکسان به نظر برسد و ساختار دچار از هم گسیختگی ژانر نشود. در واقع ترکیب ژانر کاری پیچیده است. هر ژانر قهرمان خاص خودش را می‌خواهد، ضدقهرمان مخصوص خودش را می‌طلبد، تم ها و نیازهای دراماتیک خودش را دارد و… و به همین دلیل است که خیلی از نویسندگان دچاردرهم ریختگی ساختار فیلمنامه می‌شوند. ناگهان متوجه می‌شوند تعداد زیادی قهرمان و ضدقهرمان دارند و انواع و اقسام حوادث مختلف و تم های گوناگون. این فاجعه است. هر کدام از اتفاقات بالا می‌تواند یک فیلمنامه را نابود سازد، حال تصور کنید تمام آنها با هم رخ دهند و این همان خطری است که در ترکیب ژانرها بوجود می‌آید.

چه باید کرد؟ باید یک ژانر به عنوان ژانر اصلی انتخاب شود. پس ژانر اصلی فقط یک قهرمان و یک ضدقهرمان دارد، یک خط هدف و آرزوی اصلی، یک خط روایی داستان و در نهایت شامل حوادث و اتفاقات مخصوص به همان ژانر اصلی می‌شود. بعد از آن می‌توانید اجزای اصلی ژانر های دیگر را با این حوادث ترکیب کنید به گونه ای که باعث جذاب تر شدن و قدرت گرفتن ژانر اصلی شوند. 

تقسیم بندی نویسندگان

حال به دو دسته بندی بزرگ نویسندگان می‌پردازیم:

• نویسندگان تماتیک
• ژانر نویس ها

تم نویس ها از هر ژانری برای بیان ایده خود استفاده می‌کنند. آنها برای بیان هسته مرکزی اندیشه خود به تمام دنیا، ممکن است به هر ژانری رو بیاورند. حال آنکه ژانر نویس ها کاری به پیام یا حقیقت نهان در فیلم ندارند. آنها راویان داستانها در ژانرهای معین هستند. و می‌توانند در حوزه آن ژانر هر کاری بکنند. کسانی که در یک ژانر معین شناخته شده هستند. از نظر تجاری و معیشتی اینگونه نویسندگان احتمال موفقیت بیشتری دارند، زیرا کمپانی ها می‌دانند برای هر ژانر به نزد کدام فیلمنامه نویس بروند.

اما باید بدانید که حتی اگر ژانر نویس هستید، باید اثرتان دارای تم مشخصی باشد. هر چقدر هم ژانر نویس قهاری باشید بدون تم بعد از مدتی محو خواهید شد.

انتخاب ژانر

درست ترین ژانر را برای ایده تان پیدا کنید.

مهمترین تصمیمی‌ که در کل فرآیند فیلمنامه نویسی باید بگیرید، دقیقا همان ابتدای نوشتن رخ می‌دهد. آن هم زمانی که دارید ایده اولیه را به ایده نهایی تبدیل می‌کنید. تصمیم آن است: چه ژانری را باید برای چنین ایده ای در نظر بگیرم؟ بیایید با یک حقیقت روشن کننده روبرو شویم: 99 درصد فیلمنامه ها در همان قدم اول شکست می‌خورند. اما چرا؟ این به آن دلیل نیست که ایده اولیه یا ایده نهایی آنها غیرجذاب است. بلکه به این دلیل است که نمی‌دانند بهترین ژانر برای تبدیل یک ایده چند خطی به یک فیلمنامه 120 صفحه ای چه باید باشد.

چه چیزی از همان ابتدا خلق می‌شود و آغازی در امر نگارش فیلمنامه نویسی است؟ طبیعتا ایده. بنابراین اولین قدم در انتخاب ژانر اینست که ببینیم چه ژانری بهتر و بیشتر در خدمت ایده نهایی می‌باشد. هر ژانری می‌تواند ایده اولیه را در جهتی کاملا متفاوت هدایت کند. اگر ژانر اشتباهی را برگزینید، ممکن است ایده فوق العاده تان را به ژانری اشتباه ببازید. بنابراین باید بین ایده نهایی و ژانر انطباقی منطقی احساسی وجود داشته باشد. برای اینکار ابتدا باید در فرمول ایده، هدف قهرمان داستان را تحلیل کرده و نتیجه گیری کنید که کدام ژانر برازنده آن هدف است.

هر ژانر ایده داستانی را به جهات مختلفی هدایت می‌کند. بنابراین وقتی نویسنده ژانر اشتباهی را بر می‌گزیند، نتیجه نه تنها تولید فیلمنامه های نامناسب است بلکه باعث هدر رفتن ایده های بسیار خوب نیز خواهد شد.

 ادامه مطلب …