ادامه از مقاله قبلی

روش یافتن ایده های اولیه (قسمت سوم)

• دوره‌های آموزشی ببینید: به کلاسهای مختلف علمی، هنری و حتی صنعتی بروید. در هر سنی که هستید. بگذارید این خیال که استاد هستید از بین برود و همیشه مانند دانش آموز به اطراف نگاه کنید. اینگونه ایده‌ها راحت تر به سمت شما خواهند آمد. در این دوره‌ها افرادی متفاوت با اطرافیانتان می‌بینید.
• یادآوری عزیزانی که رنجاندید: شاید از عمد و شاید سهوا، چه کسی را رنجاندید؟ آنهم عمیق و تاثیرگذار؟ خودتان را جای آنها بگذارید. جای همانها که آزرده شان ساختید. اگر شما بودید چه می‌کردید؟
• یادآوری دشمنان: به یاد مشمئزکننده ترین شخص در زندگیتان بیفتید که حالتان از دیدنش به هم می‌خورد. او کیست؟ چرا نسبت به او چنین احساسی دارید؟ او نسبت به شما چگونه فکر می‌کند؟ چه کرده که موقعیت شما به اینجا رسیده است؟
• اینترنت: امروزه وجود اینترنت کمک شایانی به فیلمنامه‌نویسان می‌کند. دنیای اطلاعات بدون هیچ زحمتی روبروی شما خواهد بود. کافیست کمی ‌در سایتهای جستجوگر بچرخید. محال است ایده ای بدست نیاورید! گوگل، یاهو، ویکی پدیا و بینهایت سایت دیگر

آیا وجود محدودیت‌ها و قیود مانع از پرداخت ایده می‌شوند؟

قبل از هر چیز منظور ما از محدودیت و قید، بیشتر مرزهای تکنیکی در صنعت فیلمسازی می‌باشند. این محدودیت‌ها بین تمام فیلمنامه نویسان در اقصی نقاط دنیا یکسان می‌باشد.

در خصوص محدودیت‌های محلی که بنا به شرایط مذهبی، ملی، اجتماعی و سیاسی وجود دارد نیز بحثهایی داریم که حتما باید مد نظر گرفته شود.

حال باید ببینیم آیا محدودیت‌ها باعث کاهش قدرت ایده پردازی (پرداخت ایده اولیه) می‌شوند. محدودیت‌های تکنیکی؟ به هیچ عنوان. حتی بر عکس! این محدودیت‌ها باعث می‌شوند فیلمنامه نویس تمرکز بیشتری روی ایده اولیه داشته باشد. و با انرژی بیشتری آن را تبدیل به ایده نهایی سازد. اگر شما بخواهید راجع به هر کس و هر زمان و درهر مکانی که دلتان خواست بنویسید یقینا کار دشوارتری برای پرداخت خواهید داشت. این قیود به شما کمک می‌کند روی ایده بیشتر متمرکز شوید. در ادامه با این محدودیت ها و مرزها آشنا خواهید شد:

1- ژانر اثر مشخص شده است؟

 در مورد ژانر اثر تصمیم گیری کنید.

ژانر نوع داستان است و در حالی که خیلی از فیلمها می‌توانند ترکیبی از ژانرها باشند، خیلی دیگر محدود به یک ژانر هستند. ژانر‌های اصلی که در ادبیات کلاسیک تعریف شده اند شامل درام، کمدی و تراژدی می‌شوند. سپس زیر ژانرها هستند که تا کنون شاهد انواع آنها بوده ایم مانند سبک عاشقانه (Romance)، ماجراجویانه، حادثه ای، علمی تخیلی، وحشت و… و بسیاری از ترکیب‌های این زیر ژانرها مانند کمدی عاشقانه، حادثه ای وحشت و…

همزمان با پرداخت ایده اولیه بهتر است ژانر را نیز تعیین کنید زیرا کمک شایانی به تعیین استراتژی شما در ایده نهایی خواهد کرد و به تمرکز شما روی ایده کمک خواهد کرد.

به عنوان مثال:

آیا عاشق فیلم‌های وحشتناک هستید؟ پس باید یک شریر و ضدقهرمان عالی داشته باشید. هر چه قوی تر و شرورتر مایه داستانی شما بیشتر

آیا از کمدی‌های عاشقانه خوشتان می‌آید؟ بهتر است یک زن و مرد داشته باشید که اصلا به نظر نیاید مناسب حال هم باشند ( یک متاهل، یک بیگانه فضایی، یک مذهبی و یک کافر )

آیا از سبک علمی‌تخیلی لذت می‌برید؟ به اختراعی فکر کنید که دوست داشتید الان وجود می‌داشت. داستان شما می‌تواند در مورد پیامدهای آن ابداع و یا اختراع جدید باشد.

در فرمول ایده نهایی، ژانر نیز جزو ارکان فرمول خواهد بود… به دلایل گفته شده در بالا

2- فیلمنامه نویس هستید یا کارگردان – نویسنده؟ آیا یکی از عوامل تهیه فیلم هستید و از تصمیم گیرندگان اصلی؟

مسئولیت شما در صنعت تهیه فیلم نیز خود یک نوع محدودیت است. بسته به موقعیتتان باید استراتژی خود را در ایده پردازی بسنجید. به عنوان یک نویسنده ایده باید بسیار جذاب و گیرا باشد تا توجه عوامل تهیه فیلم جلب شود. به عنوان یک کارگردان با تکیه بر موفقیت‌های گذشته شانس بسیار بیشتری دارید تا فیلم را به تولید برسانید، اما حتی در همین موقعیت هم ایده باید آنقدر جذاب باشد تا پروژه با شکست روبرو نشود. چون یک شکست سنگین به معنی از دست دادن اعتبار سالهای گذشته می‌باشد. اگر تهیه کننده فیلم هم باشید آزادی عملی بیشتری دارید اما باز هم ریسک بالایی هم بر اعتبارتان و هم سرمایه تان خواهید کرد.

با اینحال در دنیای حرفه ای برای رسیدن به یک موفقیت هنری و تجاری، استاندارد این است که کارها تفکیک شوند. متاسفانه معمولا به غیر از استثناهای کم شمار، ترکیب وظایف نویسنده و کارگردان و تهیه کننده در یک نفر بنا به منطق و علم نتیجه معقول و رضایت بخشی نداشته است. این مسئله مخصوصا در ‌هالیوود بیشتر نمود خواهد داشت تا کشورهایی با صنعت سینمای نوپا تر.

به هر روی، یک امر بدیهی است و آن اینکه ایده باید جذاب باشد.

توجه کنید که بحث ما ایده است نه خود فیلمنامه. بنابراین از این ایده پردازی‌ها، فیلمنامه نویس نه تنها آسیبی نخواهد دید بلکه مدام پخته تر خواهد شد. اما چنانچه قصد نوشتن فیلمنامه را داشتید حتما حیطه وظایف خود و ریسک‌ها و احتمال تولید ایده در قالب یک اثر سینمایی را در نظر بگیرید.

مطالعه قسمت قبلی

 ادامه مطلب …