قواعد فنی نگارش فیلمنامه – قسمت چهارم

توسعه دهنده نرم افزار اوران
»
فیلمنامه نویسی
»
قواعد فنی نگارش فیلمنامه – قسمت چهارم

عنوان صحنه
نظرات

قسمت چهارم : اجزای فیلمنامه / موضوع یا عنوان صحنه

اجزای یک فیلمنامه استاندارد عبارتند از :

Scene Heading – موضوع یا عنوان صحنه

Action – توصیف صحنه

Character Name: نام کاراکتر

Dialogue: دیالوگ

Parenthetical: راهنمای بین پرانتز

Extensions: منبع صدا

Transition: انتقال

Shot: شات

در این قسمت با عنوان صحنه آشنا می شویم که در زبان انگلیسی گاهی با عنوان اسلاگ لاین نیز شناخته می شود :

از منتهی علیه سمت راست (فارسی – فاصله 4 سانتیمتر از لبه کاغذ A4) آغاز می شود و به ندرت به انتهای خط و حاشیه سمت چپ می رسد .

توصیه مهم : عنوان صحنه باید حتی الامکان بسیار کوتاه باشد . از شرح و توصیفات زائد به شدت بر حذر باشید.

در زبان انگلیسی این جزء از فیلمنامه را با حروف بزرگ لاتین می نگارند . در زبان فارسی ب نازنین 14 با خط زیرین توصیه شده است .

این المان از سه جزء تشکیل شده است . جزء اول تعیین فضای کلی صحنه است . آیا یک فضای داخلی است یا خارجی ؟ برای نشان دادن فضای کل ، از عبارت “داخلی ” یا “خارجی” استفاده کنید .

جزء دوم لوکیشن یا محل دقیق صحنه است . می تواند اتاق خواب باشد . هال و پذیرایی یک خانه باشد . داخل یک ماشین باشد. یا یک استادیوم فوتبال .

و در نهایت جزء سوم ، زمان صحنه می باشد . که حرفه ای ها فقط از دو زمان کلی استفاده می کنند : شب یا روز .

[layerslider id=”36″]

توجه کنید که تمام استانداردهای مذکور مخصوصا برای نسخه اس پک و تا حدود زیادی برای نسخه اجرایی مورد استفاده قرار می گیرند . بنابراین ممکن است توضیحات تخصصی در فیلمنامه برای عنوان صحنه نگاشته شود که به هیچ عنوان به شخص فیلمنامه نویس در نسخه اس پک مربوط نمی باشد. که این چهارمین جزء عنوان صحنه است و فقط مخصوص نسخه اجرایی می باشد و به هیچ عنوان نباید توسط نویسنده نسخه اس پک اشاره شود (به عنوان نویسنده ، از دخالت بیجا در حیطه تخصصی تیم اجرایی پرهیز کنید) .

مثال :

داخلی – اتاق خواب – روز

خارجی – استادیوم – شب

نکات مهم :

برای زمان تنها از شب و روز استفاده کنید . چون تنها برای معین کردن نورپردازی ، و تمهیدات فیلمبرداری و … مورد استفاده قرار می گیرد. تعیین زمانهایی مثل “بعد از ظهر ، گرگ و میش ، نیمه شب و غیره ” اصولی و حرفه ای نیستند و بعدا توسط کارگردان و تیم اجرایی بهینه ترین تمهیدات هنری و فنی صورت می پذیرد.
چنانچه در صحنه های مختلف از یک لوکیشن، دو یا چند بار بهره می گیرید ، سعی کنید هر بار نام لوکیشن یکی باشد تا خواننده گیج نشود . به مثال زیر توجه کنید :

خارجی – فضای بیرونی جنگل بارانی – شب

دو صفحه بعد در یک صحنه با لوکیشن یکسان، عنوان را اینگونه می آورید :

خارجی – فضای بیرونی در جنگل – شب

این شیوه درست نیست . سعی کنید نام لوکیشن ها در طول فیلمنامه تغییری نکند . ضمن اینکه اینکار باعث عدم تمرکز خواننده فیلمنامه می شود و ممکن است خیال کند منظور شما جایی دیگر است .

در نرم افزار سناریست ، عنوان صحنه با میانبر F2 قابل دسترس است.

بیشتر مطالعه کنید :